Geschreven door: Freek Lamberts, docent biologie

Zondagochtend mochten we in alle vroegte opstaan en verzamelen op school om te vertrekken richting Düsseldorf airport. Velen stonden al gapend het slaapzand uit hun ogen te wrijven. Sommigen hadden het er duidelijk moeilijker mee dan anderen. (inclusief ondergetekende…) Met kleine oogjes, maar veel opwinding vertrokken we rond 6 uur richting het vliegveld.

Eenmaal aangekomen was het vrij snel tijd om de bagage af te geven en de ouders gedag te zeggen. Snel nog even een fotoshoot doen met alle ouders waar menig fotomodel jaloers op zou zijn en dan hop, op weg naar de douane. Hier zijn we er meteen achter gekomen dat Jesse geen Duits spreekt en dat de douaneambtenaar dat vrij weinig kon schelen. Waarom hij daarna tegen mij wel Engels kon praten blijft ons een raadsel… Het duurde niet lang voordat de eerste leerlingen praatjes begonnen te krijgen en de meegebrachte zakken snoep lustig gedeeld werden onder de hongerige reizigers.

En toen was het moment daar. Het was tijd om in het vliegtuig te stappen, op weg naar München. Een klein uurtje vliegen. Na veel gekletst kwamen uiteindelijk de tablets, mobieltjes en boeken tevoorschijn. En tsja…wat er toen gebeurde was natuurlijk onvermijdelijk… Ik viel in slaap. Even ter verdediging, ik had maar 4,5 uur geslapen… Deze opmerking kon mijn gezicht echter niet redden, aangezien er al comprimerend beeldmateriaal was verzameld door 5 verschillende mobieltjes…

De eerste vlucht verliep dus voorspoedig en ook de doorstroom naar de tweede vlucht ging erg soepel. Tijdens het wachten werd Luca op pad gestuurd om te gaan kijken hoe lang de gate nou precies was, want hij had te veel energie. Bij terugkomst vertelde hij al hijgend dat het opliep tot boven de 200. Wij zaten bij gate 37. Na het boarden stond vlucht twee vooral in het teken van lollig doen, verhalen vertellen, gekke bekken trekken en even de blits uithangen met de zojuist gevonden zonnebril.

Om half 2 precies kwamen we aan in het zonnige, maar waaierige Palermo. Even de tassen van de band halen, een broodje naar binnen werken en meteen de taxi in. Bagheria here we come! Hier kwamen we mooi rond half 4 aan. De families stonden al te wachten en pikten de hele groep meteen op. In de Italiaanse stijl werden er al direct knuffels en kussen gegeven. We zijn klaar voor de volgende dag. Ciao!

Gelukkig konden we vandaag wat langer in bed blijven liggen dan gisteren. Dit merkten we meteen aan het energielevel van de leerlingen in de ochtend. We begonnen met een bezoek aan de school en het volgen van een les. Veel gebeurde er in het Italiaans, dus voor de leerlingen was het niet altijd even goed te volgen, maar het was wel erg mooi om te zien hoe er in een ander land les wordt gegeven. De dag zou in het teken staan van de presentaties die de leerlingen hadden gemaakt, een tour door de school, het doen van een experiment in het laboratorium, het bezoeken van één van de beroemde villa’s en vervolgens nog een kleine tour maken door de stad zelf.

Dit was erg op zijn Italiaans geregeld, wat neerkomt op een tikkeltje ongestructureerd en heel erg relaxt. Iets waar wij als gestructureerde Nederlands zeker even aan moesten wennen. Gelukkig kunnen de wachtmomenten opgevuld worden met spannende verhalen over de geschiedenis van de villa’s en het stadje Bagheria die ik, de vorige keer dat ik hier was, heb opgedaan.

Het weer zit goed mee. We hebben veel zon die warmte geeft, al kan de wind soms flink opsteken. Morgen gaan we op weg naar Palermo om daar op ontdekkingsreis te gaan, dus laten we hopen dat we dan nogmaals dit soort weer krijgen!

Bekijk hier de video van dag 2!

In alle vroegte hadden we ons bij elkaar geraapt voor het hotel voordat we naar het station vertrokken. Alle leerlingen waren opgewekt, aangezien het Jesse zijn verjaardag was. Bij zijn gastgezin had hij al wat cadeautjes gehad en op het station hebben we het even goed gevierd door luidruchtig voor hem te zingen en een lekkere Gelato met chocolade te eten. Dit konden we in alle rust doen, aangezien we met 2 minuten de trein hadden gemist. Geen probleem gelukkig, want we hadden genoeg tijd. In de trein werd er wederom erg veel gekletst. De trip duurde niet erg lang waardoor we al snel in het centrum van Palermo stonden. Eenmaal in het museum aangekomen moesten we nog even wachten voordat we naar binnen konden. We zaten recht naast de wc, dus de woorden ‘Eau de toilette’ heeft bij ons een beetje een nare bijsmaak opgeleverd…

Het geologisch museum zelf was erg uitgebreid met 60.000 fossielen en stenen present. Dat was natuurlijk het werkgebied van meneer Freek, dus al gauw werden er verhalen verteld over schuivende aardplaten, vulkanen, uitgestorven diersoorten en het ontstaan van fossielen. Zoals Yoah het vertelde tegen meneer Stan: ‘Ja, normaal zou ik zo’n museum echt heel saai vinden, maar het is best leuk om naar meneer Freek te luisteren’. Mission accomplished dus! Na een dik uur rond te hebben gelopen in het museum was het tijd voor de workshop. Deze ging over stenen die na een korte introductie rond werden gegeven aan 30 mensen. In de tussentijd was er dus meer dan genoeg tijd om de leerlingen belangrijke dingen, zoals het duikersgebaar voor zeeschildpad, jellyfish, haai en hele grote haai. Gelach alom.

In de middag was het tijd om te lunchen en na het vele wandelen en luisteren waren de leerlingen daar ook echt aan toe. Na de lunch hadden we wat tijd om de laatste beetjes energie eruit te gooien. Tijd voor wat gevoetbal met een gedroogde vrucht. Lekker lummelen met elkaar, totdat Henry de Hond (zijn nieuwe bijnaam) ons kwam verblijden met zijn aanwezigheid. Deze straathond speelde gezellig mee met ons potje voetbal en volgde ons daarna helemaal tot het museum waar hij helaas niet naar binnen mocht. Wat ook niet mee naar binnen mocht was de schaar van Dennis. Die ligt nu ergens als bewijsstuk in een Italiaanse kluis…

Na de gehele tour door de stad langs Musea, de koninklijke kapel, Quatro Canti, de fontein der schaamte en de prachtige Kathedraal was het tijd om even souvenirs te gaan kopen. Daarna terug naar het station waar we dit keer wel ruim op tijd waren voor de trein. Op naar Bagheria. Wat ook heel fijn was, was dat Akke even de moederrol op zich had genomen en de kids een beetje gedeisd hield. Ik zie hier een prachtige carrière in het onderwijs voor haar, haha.

Toch was de dag nog niet afgelopen, want in de avond gingen we met zijn allen eten. Aan het enorme lawaai dat af kwam van de twee tafels, de vele gebaren en het soms overgooien van mayonaise pakjes gaf aan dat het een zeer geslaagd etentje was. Kan natuurlijk ook niet anders met cola, friet met snacks als voorafje en heerlijke pizza als hoofdgerecht. Aan het einde stonden veel oogleden op half 7 en was het tijd om naar huis te gaan. Op naar dag 4, maar nu eerst even heel, heel, heeeeeeel goed slapen.

Bekijk hier de video van dag 3

Vandaag was het tijd voor dag vier. We begonnen met een bezoek aan de universiteit van Palermo waar er een grote beurs was met honderden verschillende natuurkundige proefjes. We hebben hier flink de ogen uitgekeken. Door de hitte zijn we voortijdig naar buiten gevlucht. Hier hebben we kunnen “genieten” van een sleepwagen die overuren draaide op de drukke weg. Ook zijn we er achter gekomen dat goed autorijden (en zeker parkeren) niet altijd een Italiaans dingetje is.

Na de beurs zijn we naar het strand gegaan in Aspra waar Luca en ik heel erg blij waren om uiteindelijk het busje uit te komen. De remmen-en-dan-door-scheuren rijstijl werd door ons beiden niet erg goed ontvangen. Gelukkig deed de zeelucht ons goed en zorgde de lunch ervoor dat de bui kalmer werd. Het strandje was klein, dus zijn we de stenen opgegaan op zoek naar krabben, fossielen en schelpen. Het duurde niet lang voordat de eerste leerling (Yoah) en daarna de tweede leerling (Akke) natte schoenen hadden… Toch maar goed dat iedereen de tip: “mobieltjes in je tas” had opgevolgd. (die was opgesteld nadat Freek zelf bijna in het water viel…).

Op de terugweg werd er flink gelachen. Eenmaal aangekomen op school hadden we nog een workshop over vulkanen waar de experimenten niet altijd even goed verliepen. Hierna was het tijd voor de gastgezinnen, een plek waar de leerlingen het heel erg naar hun zin hebben. Op naar morgen! 😊

Bekijk hier de video van dag 4.